आज पहिल्यांदाच युनिकोड वापरून टाईप करतोय. हा छान प्रकार आहे. युनिकोड आपल्याकडे आला. छान झाले. आपण तो फुकट वापरतो. पण खरच हा फुकट आहे का? मायक्रोसॉफ्ट भारतावर एवढी मेहेरबान नाही होणार की, ते आपली भाषा त्यांच्या अॅप्लिकेशन्समध्ये फुकट वापरून देतील. त्यांनी ही सोय द्यावी म्हणून भारत सरकारने त्यांना अर्थातच काही रक्कम देऊ केली आहे. मध्यंतरी मी शुभानन गांगल या गृहस्थांना भेटलो. मर्चंट नेव्हीमध्ये काम करणाऱया या माणसाने मराठी भाषेबाबत फार काम केले आहे. गेली तीस वर्षे ते मराठी भाषेबाबत काम करत आहेत.
आपल्या भाषेचा मुख्य फायदा किंवा जमेची बाजू ही की ही मौखिक भाषा आहे. आपण जे बोलतो ते लिहितो. इंग्रजी ही चित्रभाषा आहे. त्यामुळे एखाद्या स्पेलिंगचा उच्चार कसा करायचा हे त्यांना समजावून सांगावे लागते. कारण 'ए' हे मूळाक्षर तेथे hare (ए), cat (अॅ), ball (ऑ) असे विविध प्रकारच्या शब्दांमध्ये वापरले जाताना त्याचा वेगवेगळा उच्चार होतो. मराठीत हे संभवत नाही. उच्चाराप्रमाणे आपण भाषा लिहितो. जगातील कोणतीही भाषा आपण मराठी लिपीतून लिहू शकतो. स्पेलिंग हा प्रकार आपल्याकडे संभवत नाही. आता तुम्ही म्हणाल की, ऱ्हस्व आणि दीर्घ हे प्रकार आपल्याकडे आहेतच की? एकदम बरोबर... पण का हो, खरंच या ऱहस्व दीर्घाची गरज आहे का?
Wednesday, May 13, 2009
Subscribe to:
Posts (Atom)